گفته می‌شود که در چند دهه‌ی اخیر، میزان مهاجرت به طرز چشمگیری افزایش یافته است. به‌طوری که رقم مهاجرت، از ۷۹ میلیون نفر در سال ۱۹۶۰ میلادی به ۲۵۰ میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ میلادی افزایش پیدا کرده است. مهاجرت یا نقل مکان یک شخص به کشوری دیگر می‌تواند علل گوناگونی داشته باشد. از جمله اینکه در قالب پناهندگی باشد، برای یافتن شغل بهتر باشد، برای تحصیل در دانشگاه های برتر باشد و عواملی دیکر. مهاجرت می تواند برای کشور مقصد نیز مفید و به صرفه باشد. مزایایی از قبیل ورود سرمایه ی خارجی و بهره‌گیری از نیروی کار مناسب و ارزان. به همین دلیل اکثر کشورهای مهاجر پذیر و از جمله کشور کانادا، مهاجرت از طریق سرمایه گذاری و مهاجرت از طریق اشتغال را در مقررات خود پیش بینی کرده اند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مهاجرت به کـــانادا، با کارشناســان ما در “آریا ســــفر پردیس” در ارتباط باشید.
تلفن های تماس: 66551761 – 66533254 – 66533072 – 66531091 (021)
پس از ذکر این مقدمات، می بایست راجع به مهاجرت به کانادا به طور دقیق تر صحبت کرد. پیش از این، می بایست مختصری از شرایط و اوضاع و احوال جغرافیایی، سیاسی، اجتماعی و آموزشی کانادا صحبت کرد تا مزایای مهاجرت به کانادا مشخص شود.
کانادا یکی از پرقدمت ترین اقامتگاه های انسانی و کشوری در شمال قاره‌ی آمریکا است که از دو جهت شمال و غرب به اقیانوس های اطلس و آرام و از جنوب به کشور ایالات متحده‌ی آمریکا منتهی می شود. مساحت کانادا ۹٫۹۸۴٫۶۴۰ کیلومتر مربع است که به ده استان و سه قلمرو تقسیم شده است. استان های این کشور از جمله کبک، آلبرتا، بریتیش کلمبیا، مانیتوبا و نیوبرانزویک است. جمعیت این کشور بر طبق آخرین آمار رسمی، بیش از سی و سه میلیون نفر است. کشور کانادا از جمله پاک ترین هوای دنیا را دارد که در کنار سایر شرایط طبیعی و امکانات انسانی آن، کشوری مطلوب جهت مهاجرت به نظر می رسد. گفتنی است بالغ بر صد و شصت هزار نفر ایرانی در این کشور زندگی می کنند.
امروزه امر مهاجرت با تصویب مقررات پرشمار داخلی و بین‌الملی، امری پیچیده و تخصصی شده است. در جای جای جهان و در کشور های مختلف مقررات ملی چنان گسترده و پیچیده شده است که افراد غیرمتخصص به تنهایی توانایی مهاجرت از کشور مبدأ به کشور مقصد را ندارند و یا حداقل این کار برای آنان بسیار دشوار است و لذا مراجعه به یک وکیل مهاجرت بسیار مطلوب و مطمئن به نظر می‌رسد. از مزایایی که ارمغان استفاده از یک وکیل مهاجرت به کانادا برای کسانی است که تمایل به مهاجرت به کانادا دارند، تهیه و تنظیم هرچه دقیق تر فرم ها و طی مراحل اداری و ارسال نامه‌ها به مقاصد و تسریع در روند تکمیل فرایند مقتضی مهاجرت به کانادا است. هم چنین وی می‌تواند با آماده کردن فرد متقاضی برای مصاحبه با مقامات ذی‌صلاح، روند مهاجرت به کانادا و اخذ اقامت آن کشور را بهبود ببخشد. در واقع باید گفت که علاوه بر مقررات مذکور، شکل گیری دسته ای از رویه ها و عرف های عملی نیز باعث شده است تا فرایند های مربوط، جز با مشورت با افراد با تجربه در این زمینه، قابل دسترسی نباشد. در عین حال، امکان سودجویی برخی افراد نیز در این مسیر محتمل است و لذا شایسته است تا متقاضیان مهاجرت به کانادا، با انتخاب مشاورین خوش نام، در این مسیر گام نهند.
مشاوران و وکلای متخصص در امر مهاجرت، می‌توانند در انتخاب کشور مقصد علاقه مندان نیز به آنان کمک کنند.
در ادامه ی بحث از مهاجرت به کانادا، می‌توان مزایایی را برای این کشور برشمرد:
– حکومت کانادا یک حکومت فدرال است و قدرت در بین دولت های استانی و همچنین دوت مرکزی تقسیم شده است؛ بنابراین هر استان در حدود قانون اساسی کشور کانادا و در چارچوب مقررات محدود کننده، قادر خواهد بود که آزادانه دست به تصویب قانون بزند.
– همچنین کشور کانادا به لحاظ اقتصادی در بین یازده کشور اول تولید کننده‌ی جهان قرار می‌گیرد و یکی از ثروتمند ترین کشور های دنیا است. غالب تمرکز این کشور به لحاظ تولید، در دو استان کبک و انتاریو قرار دارد. البته باید گفت که علی‌رغم پاک بودن نسبی هوای این کشور، این دو استان به نسبت سایر مناطق کانادا، آلودگی هوای بیشتری دارند. از جمله‌ی مهمترین صنایع و اشتفالات در این کشور می‌توان به این موارد اشاره کرد: نفت خام و گاز، چوب‌بری، کشت غلات، اتومبیل‌سازی، معادن طلا، الماس، اورانیوم و … گفتنی است ایالات متحده‌ی آمریکا از شرکای تجاری بزرگ کشور کانادا، خصوصاً در معاملات نفتی است.
– در کشور کانادا فرهنگ های بسیار متفاوتی وجود دارد که از اقوام و ادیان گوناگونی هستند و به نحو نسبتاً مسالمت‌آمیزی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.؛ بنابراین این منطقه یکی از بهترین مناطق دنیا برای مهاجرت محسوب می‌شود. همچنین مردمان این سرزمین به لحاظی فرهنگی با مهاجر ارتباط برقرار کرده و همواره مراودات گرمی با بیگانگان داشته اند. این کشور سالانه بیش از سی‌صد هزار مهاجر جدید را در داخل کشور خود می‌پذیرد؛ لذا از مهاجرپذیرترین کشور های دنیا به حساب می‌آید. گفتنی است حدود یک میلیون نفر مسلمان نیز در این کشور زندگی می‌کنند و این امر نشان‌دهنده‌ی وضعیت مناسب هم زیستی فرهنگ های مختلف در این کشور است و ممکن است نکته‌ی مثبتی برای مهاجران ایرانی مسلمان باشد.
– وضعیت علمی این کشور نیز ممکن است از عوامل مهاجرت به کانادا محسوب شود. گفته می شود که در حال حاضر، بالغ بر صد و سی هزار دانشجوی بین المللی در کشور کانادا مشغول به تحصیل هستند و این نشان از سطح بالای کیفری دانشگاه های این کشور دارد. کشورکانادا دارای 26 دانشگاه است که از این تعداد، 3 دانشگاه آن در لیست 50 دانشگاه برتر دنیا و13 دانشگاه آن در لیست 300 دانشگاه برتر دنیا قرار دارد. در کانادا معمولاً زمان ثبت نام و ورود به دانشگاه، شهریور ماه است و پایان خرداد هرسال آخرین زمان ارسال مدارک به دانشگاه های کانادا برای ورودی شهریور محاسبه می شود. در ادامه ی مزایای مهاجرت به کانادا، اشاره به هزینه های تحصیل در این کشور نیز خالی از فایده نیست؛ هزینه ی تحصیل در این کشور، در مقایسه با کشور های انگلیس، استرالیا و نیوزیلند کمتر است و همچنین بورس های متعددی برای کمک به هزینه های تحصیلی وجود دارد که البته بیشتر این بورس ها برای مقاطع فوق لیسانس و بالاتر است؛ ولی برای مقطع لیسانس هم تعدادی این بورس های تحصیلی وجود دارد و می تواند مورد استفاده ی دانشجویان قرار گیرد. هزینه ی تحصیل در دانشگاه های کانادا برای دانشجویان بین المللی در مقاطع لیسانس به طور میانگین حدود 14000 دلار کانادا در سال برآورد می شود. گفتنی است رشته های هنر و علوم انسانی، ارزان تر هستند و رشته های مهندسی و پزشکی هزینه های بیشتری دارند.
مهاجرت به کانادا
اقامت به چه معناست و با مهاجرت و تابعیت چه تفاوتی دارد؟
اخذ اقامت موقت یا دائم در کانادا، علاوه بر اطلاع از شرایط جغرافیایی، معیشتی، سیاسی و فرهنگی در آن کشور، مستلزم آگاهی از قوانین و رویه‌های رسمی موجود در زمینه‌های مهاجرت، اقامت و حتی تابعیت است. اقامتگاه هر شخص عبارت است از محل اصلی زندگی و یا محل اصلی اداره ی امور. اقامت می تواند دائم و یا موقت باشد. مهاجرت که به معنای جا به جایی شخص از یک کشور به کشور دیگر است، می تواند موجب تغییر اقامتگاه شود. اما این مهاجرت چه تأثیری بر تابعیت فرد می گذارد؟ در این مورد در ادامه سخن خواهیم گفت. لیکن اجمالاً و به طور خلاصه باید گفت که مهاجرت اصولاً منجر به تغییر تابعیت نمی شود. چراکه تابعیت به معنای یک رابطه یا علقه میان فرد با کشور متبوع خود است و دارای جنبه های سیاسی و فرهنگی است. یکی از طرق مهاجرت به کانادا، اخذ تابعیت کانادا است. اما طرق دیگر مهاجرت به کانادا، لزوماً منجر به اخذ تابعیت نخواهد شد. آگاهی از این مسائل، مستلزم مشورت با وکلای متخصص در زمینه ی حقوق بین الملل خصوصی است.
ابتدا در مورد اقامت دائم در کشور کانادا، باید گفت که با مشورت یک وکیل مهاجرت به کانادا، مهاجرینی که کارت اقامت دائم در کانادا را کسب کرده اند، به مدت پنج سال، امکان اقامت در کانادا را دارند؛ یعنی کارت اقامت دائم در این کشور به مدت پنج سال اعتبار دارد و پس از انقضای این مدت متقاضیان می‌توانند برای تمدید همان کارت اقامت دائم خود، درخواست دهند مشروط به آن که این افراد در مدت پنچ ساله‌ی گذشته حداقل دو سال در کشور کانادا حضور داشته باشند.
نکته‌ی دیگری که در مورد مهاجرت به کانادا قابل توجه است، تابعیت این کشور است. البته صرف مهاجرت لزوماً به معنای اخذ تابعیت نیست. کسانی که کارت اقامت دائم در کانادا را دارند و مقیم این کشور به حساب می‌آیند، در صورتی که حداقل های مقرر در قوانین مروبط را دارا باشند، می‌توانند برای اخذ تابعیت یا شهروندی کشور کانادا اقدام کنند. از جمله‌ی شرایط قانونی لازم برای این امر، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1 – داشتن حداقل هیجده سال تمام
2 – حضور حداقل سه سال در کشور کانادا طی چهار سال قبل از درخواست شهروندی این کشور
3 – پشت سر گذاشتن آزمون و مصاحبه‌ی شهروندی این کشور.
البته باید گفت که ممکن است سؤالات مصاحبه‌ی هر یک از استان های مختلف کانادا با یکدیگر اندکی متفاوت باشند و این با توجه به استقلال نسبی آن ها طبیعی است. اما یکسری از مسائل، تقریباً مشابه هستند؛ مثلاً سؤالاتی در جهت اطمینان از اینکه اطلاعات و مدارک ارائه شده از سوی فرد، واقعی و معتبر هستند. علاوه بر این، همسر و فرزندان و والدين يك شهروند كانادايى يا شخص مقيم کشور كانادا، مى توانند حسب كفالت و اسپانسرى خود، اقامت دائم كانادا را با همراهی وکیل مهاجرت به کانادا به دست آورند. عامل اصلى اين نوع مهاجرت وجود رابطه ی خويشاوندى واقعى و اصيل است. علاوه بر اين شخص اسپانسر مى بايست واجد شرايط لازم قانونی نیز باشد. برخی از مسائل و جوانب این مصاحبه ها، در مقررات مکتوب موجود نیست و لذا می بایست با افراد با تجربه در این زمینه مشورت کرد. مشاوره حقوقی در جهت مهاجرت به کانادا، در همین راستا است.
روش های مهاجرت به کانادا چیست؟
مهاجرت به کانادا طرق مختلفی دارد که هر شخص می بایست با توجه به وضعیت تحصیلی یا شغلی خود، آن ها را برگزیند. آگاهی از این طرق، می تواند تصمیم شخص را متناسب با اوضاع و احوال خویش سامان دهد. برای مهاجرت به کانادا می‌توان از روش های زیر استفاده کرد:
الف) سرمایه گذاری
به طور کلی سرمايه داران، كار آفرينان، خود اشتغالان مى توانند حسب توانايى مالى و تجربه تجارى خود با مشاوره و همراهی متخصصین مهاجرت به کانادا اقامت دائم كانادا را بدست آورند. یکی از معمول ترین راه‌هایی که کشور های مهاجر پذیر برای پذیرفتن مهاجرین پیش‌بینی کرده اند، سرمایه گذاری در کشور مقصد است که قطعاً برای کشور های مهاجر پذیر صرفه های اقتصادی فراوانی دارد. به طور کلی جذب سرمایه گذاری های خارجی، یکی از سیاست های اقتصادی کشورهای موفق و پیشرفته است. این روش که در نظام بین‌المللی مهاجرت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، در کشور کانادا هم وجود دارد. از جمله شرایطی که برای اخذ اقامت در کانادا از طریق سرمایه‌گذاری لازم است، می‌توان به امور زیر اشاره کرد:
1 – سرمایه گذار بایستی حداقل دارای یک میلیون و ششصد هزار دلار کانادا باشد؛ هرچند تفاوت هایی جزئی در مورد این شرط در استان های مختلف وجود دارد؛ لیکن شالوده و اساس همه‌ی آن ها همین مبلغ است. به عنوان مثال در ایالت کبک، قسمتی از این مال می‌تواند متعلق به همسر باشد. این مبلغ و مبالغی که در ادامه ذکر می شود، ممکن است بسته به شرایط زمانی و سیاست های هر کشور متغیر باشد و لذا برای آگاهی دقیق، می بایست اطلاعات خود را با مراجعه به متخصصین، به روز کرد.
2 – شخصی که از طریق سرمایه گذاری قصد اخذ اقامت در کانادا را دارد، باید ظرف پنج سال گذشته، حداقل مدت دو سال را تجربه‌ی مدیریتی داشته باشد. کم و کیف این امر را می‌توان با مراجعه به مشاوران مهاجرت به کانادا، دریافت کرد.
3 – پس از اینکه شرایط مهاجرتی متقاضی احراز شد و مورد پذیرش قرار گرفت، فرد متقاضی بایستی مبلغ هشت صد هزار دلار کانادا را به مدت پنج سال تحت اختیار دولت مرکزی کشور کانادا قرار دهد.
آنچه حائز اهمیت است این است که در زمینه‌ی سرمایه گذاری برای اخذ اقامت از کشور کانادا که یکی از شیوه های راحت برای اقدام است، همکاری با یک وکیل مهاجرت در بهبود روند سرمایه گذاری و اخذ اقامت کمک کننده است.
نکته آن که برای مهاجرت به این کشور می‌توان از طریق سرمایه گذاری استانی نیز اقدام نمود. سرمایه گذاری استانی هرچه بیشتر و بیشتر، تابع مقررات داخلی هراستان است و از استانی به استان دیگر متفاوت است. ولی یکسری ضوابط کلی وجود دارند که در همه‌ی استان های کانادا مشترک است که پس از مشورت با متخصصین مهاجرت به کانادا به خوبی می توان از کم و کیف این مقررات آگاه شد؛ به عنوان مثال:
1- سرمایه‌گذار استانی باید خود شخصاً آن مؤسسه را اداره کند؛
2 – سرمایه‌گذار استانی مبلغی بالغ بر سی و پنج هزار تا ششصد هزار دلار کانادا را بسته به استان مربوط، به عنوان دارایی خود داشته باشد؛ این مبلغ و مبالغ دیگر ممکن است کمابیش دستخوش تغییر قرار گیرد.
3- سرمایه‌گذار استانی دارای حداقل سه سال سابقه در اداره‌ی مؤسسه‌ی خود یا مدیریت یک شرکت باشد؛
و ضوابطی از این دست که می‌بایست آن ها را در مقررات مربوط جست‌و‌جو کرد.
ب) مهاجرت از طریق پیشنهاد کار
پس از راهنمایی یک وکیل مهاجرت به کانادا، می‌توان از طریق پیشنهاد کار برای ورود به سرزمین کانادا و اخذ اقامت این کشور اقدام نمود. چنانچه از یک شرکت معتبر کانادایی پیشنهاد کاری برای متقاضی اخذ اقامت وجود داشته باشد که این امر مورد موافقت مراجع ذی صلاح در کشور کانادا از جمله اداره‌ی کار این کشور هم قرار گرفته باشد، و متقاضی حداقل‌های مربوط به زبان مربوط را نیز دارا باشد، می‌تواند به کانادا مهاجرت کند. مشاغلی در حوزه های مهندسی عمران، معماری، مکانیک و برق و کامپیوتر، نمونه هایی از این مشاغل است. در این باره اداره‌ی مهاجرت کشور کانادا با توجه به بازار این کشور، مشاغل مورد نیاز را تعیین می‌کند و پس از این، اداره‌ی مهاجرت جهت اطمینان از تخصص فرد متقاضی، وی را به اخذ مدرک قبولی در ارزشیابی های مربوط هدایت می‌کند. به عبارتی دیگر، تنوع این مشاغل، بسته به سیاست های اقتصادی کشور کانادا دارد. معيار پذيرش شخص، بر اساس سن، ميزان تحصيلات، تجربه كارى و خصوصاً ميزان تسلط به زبان هاى انگليسى يا فرانسه و داشتن پيشنهاد شغلى است.
پ) مهاجرت از طریق تحصیلات
کانادا دارای یک نظام آموزشی معتبر در عرصه‌ی بین المللی است و تحصیل در دانشگاه های این کشور برای دانشجویان یک امتیاز به حساب می اید. حدود سیزده دانشگاه این کشور در زمره ی سی صد دانشگاه برتر و بالغ بر بیست دانشگاه این کشور در زمره‌ی هشت‌صد دانشگاه برتر جهان قرار دارد. هزینه ی تحصیل در این کشور، در مقایسه با برخی از کشور های اروپایی کمتر است و نیز بورس های متعددی برای کمک هزینه های تحصیلی وجود دارد. هزینه ی تحصیل در دانشگاه های کانادا برای دانشجویان بین المللی در مقاطع کارشناسی به طور میانگین حدود 14000 دلار کانادا در سال برآورد شده است. . برای اینکه متقاضیان بتوانند از دانشگاه‌های این کشور پذیرش بگیرند، باید از حداقل‌ها و پیش نیازهای زبانی نیز برخوردار باشند. برای مثال، چنانچه شخصی بخواهد در مقطع کارشناسی از دانشگاه های این کشور پذیرش بگیرد، باید حداقل نمره‌ی 6 را در آزمون زبان آیلتس دریافت کرده باشد و همچنین در مقاطع بالاتر، به تناسب، این نمره افزایش پیدا خواهد کرد. در این زمینه نیز یک متخصص یا وکیل مهاجرت به کانادا می‌تواند متقاضیان را در اخذ ویزای دانشجویی یاری دهد.
دانشگاه های زیر از جمله ی دانشگاه های برتر کانادا و نیز از جمله ی دانشگاه های مورد تأیید کشور ایران برای اعزام دانشجو است:
1. Dalhousie University
2. Laval University
3. Montréal School of Higher Commercial Studies (HEC Montréal)
4. McGill University
5. McMaster University
6. Queen’s University
7. Simon Fraser University
8. Université de Montreal
9. Universitié de Montreal Ecole Polytechnic
10. University of Alberta
11. University of British Columbia
12. University of Calgary
13. University of Guelph
14. University of Ottawa
15. University of Toronto
16. University of Victoria
17. University of Waterloo
ت) مهاجرت از طریق نیروی متخصص فدرال
برای مهاجرت به کانادا از این طریق مشاوره با یک وکیل مهاجرت به کانادا ضروری می‌نماید؛ چراکه این روش پیچیدگی های مخصوص به خود را دارد. در این باره لازم به ذکر است که فرد متقاضی بایستی حداقل یکی از شرایط زیر را داشته باشد:
1 – درخواست کار معتبر یا پیشنهاد کار معتبر از یک کارفرمای کانادایی
2 – به اتمام رساندن دوره‌ی دکتری در کشور کانادا و یا گذراندن حداقل دو سال تحصیلی از چهار سال دوره‌ی دکتری در یکی از دانشگاه های رسمی کشور کانادا
متقاضیان این روش می‌توانند تقاضای خود را به اداره ی مهاجرت و شهروندی کشور کانادا ارسال نمایند. آنچه در پذیرفته شدن متقاضیان در این مورد و همچنین برای دریافت ویزای دائم، تأثیرگذار است، توجه به چند عامل تحصیلات، سطح زبان انگلیسی یا فرانسوی متقاضی، سابقه‌ی کار متقاضی، سن متقاضی و مواردی دیگر است که هر کدام امتیازبندی های مخصوص به خود را در پذیرش درخواست متقاضی مهاجرت دارا است که با مشورت با یک وکیل مهاجرت به کانادا به آسانی می‌توان از آنها و آخرین تغییرات صورت گرفته در این مسائل باخبر شد.
ث) مهاجرت به کانادا از طریق برنامه‌ی استانی
همانگونه که گفنه شد بنابر اقتضای نظام فدرالی کشور کانادا، استان های مختلف از یک استقلال نسبی در تعیین مقررات مربوط به مهاجرت خود برخوردار هستند. البته این استقلال، مانع از وحدت این کشور نیست. بنابراین برنامه‌ی استانی مهاجرت در استان های گوناگون این کشور ممکن است متفاوت باشد. هرچند امروزه و در چند ساله‌ی اخیر غالب استان‌های کانادا برنامه‌ی پذیرش مهاجر خود را با دولت فدرال هماهنگ نموده اند؛ لیکن هنوز در برخی استان‌ها تفاوت های چشمگیری به نظر می‌رسد. آنچه حائز اهمیت است تعداد بالای تقاضا برای استفاده از این برنامه‌های مهاجرتی است. لذا مشورت با یک وکیل مهاجرت به کانادا در این زمینه، از ناکام ماندن متقاضیان در مهاجرت به این کشور جلوگیری می‌نماید.
ج) مهاجرت به کانادا از طریق بستگان نزدیک
باید گفت که چنانچه شخص متقاضی، بستگان نزدیکی دریکی از ایالات زیر داشته باشد و وی از این بستگان ایشان از قبیل برادر، خواهر، پسر عمو، دختر عمو، پسر دایی یا دختر دایی باشد، می توان از این طریق به کانادا مها جرت کرد. این ایالت ها عبارتند از:
ایالت البرتا، ایالت ساسکاچوان، ایالت مانیتوبا، ایالت نوواسکوشیا و ایالت پرینس ادوارد ایلند.
چ) مهاجرت از طریق همسر
مهاجرت از طریق ازدواج در کشورهای گوناگونی مورد پذیرش قرار گرفته است. در کشور کانادا نیز مهاجرت از طریق همسر را «اسپانسر کردن همسر» می‌گویند و در این روش شخصی که می‌خواهد اسپانسر همسر خویش واقع شود، باید بیش از 18 سال سن داشته باشد، مقیم کشور کانادا باشد و شرایط مالی لازم را داشته باشد. اطلاع از شرایط اختصاصی هر کشور، منوط به مطالعه‌ی قوانین و عرف‌های این کشور است.
ح) مهاجرت به کانادا از روش «اکسپرس اِنتِری»
در سال های گذشته اداره‌ی مهاجرت کانادا، یک شیوه‌ی جدید را برای مهاجرت به این کشور اعمال نموده است تحت عنوان روش اکسپرس انتری. در این روش اداره‌ی مهاجرت کانادا با انتشار جدول امتیازبندی و تعیین حداقل امتیازهای پذیرش، به گزینش مهاجران اقدام می کند. ملاک های امتیاز دهی در این روش، فاکتورهای انسانی و مهارتی، فاکتورهای مرتبط به همراهان فرد متقاضی و فاکتورهای مربوط به استان یا مهارت یا پیشنهاد شغلی است. متقاضیان اقامت کانادا باید از ضوابط و ملاک های مربوط آگاهی داشته باشند تا شانس اخذ اقامت کانادا را افزایش دهند. در گذشته امتیاز بندی در این سیستم بدین ترتیب بود که شخص متقاضی حداکثر می‌توانست 1200 امتیاز کسب کند که 600 امتیاز مربوط به ویژگی های خود متقاضی و همراهانش، و 600 امتیاز مربوط به پیشنهاد شغل از جانب کارفرما در کانادا بود. اما باید دانست که امروزه این امتیاز بندی تغییراتی یافته است و مثلاً امتیاز مربوط به پیشنهاد کاری که از جانب کارفرمای کانادایی مطرح می‌شود، به میزان کمتر از 600 امتیاز کاهش یافته است. علاوه بر این، در صورت گذراندن دوره‌ی دکتری در کانادا، 30 امتیاز توسط فرد دریافت خواهد شد. باید گفت که مقررات و آیین‌نامه‌های مربوط به این مسائل، همسو با تغییر شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، در معرض تغییر هستند و متقاضیان با مشورت با متخصصین این حوزه می بایست از آخرین تغییرات مطلع شوند تا با اطمینان در مسیر اقامت کانادا گام نهند. البته کشورهایی که از ثبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بیشتری برخوردار هستند، کمتر دست به تغییر قوانین و مقررات اقامتی و مهاجرتی خود می‌زنند. در هر حال تغییرات جزئی در اعداد و آمار، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. برای توضیح بیشتر باید گفت که در این روش، اداره‌ی مهاجرت این کشور با انتشار جدول امتیازبندی مهاجران و تعیین حداقل امتیاز های پذیرش مهاجر، اقدام به گزینش مهاجران می‌نماید. موارد امتیازآور در این سیستم عبارتند از: 1 – فاکتور های انسانی و مهارتی 2 – فاکتورهای مرتبط به همراهان فرد متقاضی 3 – فاکتور های مربوط به استان یا مهارت یا پیشنهاد شغلی.
امتیازبندی در این سیستم، که وکیل مهاجرت به کانادا به خوبی می‌تواند آن را تبیین کند، درگذشته بدین ترتیب بود که متقاضی حداکثر می‌توانست 1200 امتیاز کسب کند؛ 600 امتیاز مربوط به ویژگی ها و خصوصیات متقاضی و از جمله ویژگی های خود متقاضی و همسر و همراهانش، و 600 امتیاز دیگر مربوط به پیشنهاد شغل از جانب کارفرمایی در کانادا. ولی امروزه این نحوه‌ی امتیازبندی دستخوش تغییراتی شده است؛ به گونه ای که امتیاز متعلق به پیشنهاد کاری که از جانب کارفرمای کانادایی مطرح می‌شود، به میزانی کمتر از 600 امتیاز تنزل یافته است. از دیگر تغییراتی که اخیراً در این سیستم پدید آمده است، تأثیر سابقه‌ی تحصیلی در کانادا در گرفتن امتیاز بیشتر است؛ بدین گونه که مثلاً در صورت گذراندن دوره‌ی دکتری در کانادا، 30 امتیاز توسط فرد دریافت خواهد شد. البته مقررات و آیین‌نامه هایی از این دست، همواره مطابق با تغییر شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، امکان تغییر و دگرگونی دارند و تمامی کشور های مهاجرپذیر با چنین شرایط و تغییراتی روبه‌رو هستند. البته کشور هایی که از ثبات بیشتری در حوزه های مختلف زندگی اجتماعی و ساختار سیاسی برخوردار هستند، کمتر مجبور به تغییر قوانین خود می‌شوند؛ هرچند که نهایتاً اعمال برخی تجدیدنظر ها در سیاست های مهاجرپذیری اجتناب ناپذیر است. به هرحال برای مهاجرت به کانادا یا هر کشور دیگری، می‌بایست از آخرین تغییرات مهاجرپذیری و شرایط جدید آن و به طور کلی قوانین و مقررات آن ها که اکثراً در پایگاه های اینترنتی رسمی موجود است، آگاه شد.
انتخاب يک وکیل مهاجرت به کانادا و اخذ مشاوره ی صحيح و مناسب، باعث تسريع کار پرونده ی مهاجرت به کانادا خواهد شد.
در پایان باید گفت که از آنجا که اقامت کانادا می‌تواند ارتباط تنگاتنگی با اخذ تابعیت (شهروندی) این کشور داشته باشد، باید گفت که کسانی که کارت اقامت دائم در کانادا را دارند و مقیم این کشور به حساب می‌آیند، در صورتی که حداقل های مقرر در قوانین مربوط را دارا باشند، می توانند برای اخذ تابعیت یا شهروندی کشور کانادا اقدام کنند. از جمله‌ی شرایط قانونی برای این امر، می‌توان به این موارد اشاره کرد:
1 – داشتن حداقل هیجده سال تمام
2 – حضور حداقل سه سال در کشور کانادا طی چهار سال قبل از درخواست شهروندی این کشور
3 – شرکت در آزمون و مصاحبه‌ی شهروندی این کشور و کسب نمره ی قبولی در آن. همانطور که اشاره شد، با توجه به استقلال نسبی استان های کانادا، ممکن است سؤالات مصاحبه‌ی استان های مختلف کانادا با یکدیگر اندکی متفاوت باشد؛ اما سؤالاتی در جهت اطمینان از اینکه اطلاعات و مدارک ارائه شده از سوی فرد، واقعی و معتبر است و نیز مواردی از این دست که جنبه ی عمومی تری دارند، از مشابهت بیشتری برخوردار است.
از آنجا که هر ایرانی، تابعیت کشور خویش را داراست، سوال این است که آیا اخذ تابعیت کانادا امکان پذیر است و یا مستلزم ترک تابعیت ایرانی است. باید گفت که حکم قانون مدنی ایران در این خصوص صراحت ندارد. در عمل نیز افراد زیادی دارای دو تابعیت هم زمان هستند.
قانون مدنی ایران در بخش تابعیت، چنین مقرر می‌دارد که اشخاص زیر، تبعه‌ی ایران به حساب می‌آیند:
1- کلیه‌ی ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تابعیت خارجی آنها مسلم است. در توضیح این استثنا باید گفت که تابعیت خارجی اشخاصی مسلم است، که مدارک تابعیت آنها مورد اعتراض دولت ایران نباشد.
2 – کسانی که پدر آنها ایرانی است اعم از این که در ایران یا در خارج از ایران متولد شده باشند.
3 – کسانی که در ایران متولد شده‌اند و پدر و مادر آنان غیر معلوم باشد.
4 – کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی متولد شده‌اند و یکی از والدین خود در ایران متولد شده باشد.
5 – کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارج است متولد شده‌اند و بلافاصله پس از رسیدن به سن هیجده سال تمام حداقل یک سال دیگر در ایران اقامت کرده باشند؛ وگرنه قبول شدن آنها به تابعیت ایران بر طبق مقرراتی خواهد بود که مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرر است.
6 – هر زن تبعه‌ی خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند.
7 – هر تبعه‌ی خارجی که تابعیت ایران تحصیل کرده باشد.
چه کسانی می توانند تابعیت ایرانی تحصیل کنند؟ اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند نیز می‌توانند تابعیت ایران را تحصیل کنند:
1 – به سن هیجده سال تمام رسیده باشند.
2 – پنج سال چه متوالی و چه متناوب در ایران ساکن بوده باشند. البته مدت اقامت در کشور خارجی برای خدمت به دولت ایران، در حکم اقامت در خاک ایران است و مدت آن، مشمول این بند می‌شود.
3 – فراری از خدمت نظامی نباشند. اگر ظرف مدت پنج سال از تاریخ صدور سند تابعیت، معلوم شود شخصی که به تابعیت ایران قبول شده، فراری از خدمت نظام بوده، حکم خروج او از تابعیت ایران صادر خواهد شد.
4 – در هیچ کشوری به جرم مهم یا جنایت غیرسیاسی محکوم نشده باشند. لذا ارتکاب جرم سیاسی، تأثیری در این مورد ندارد. اگر ظرف مدت پنج سال از تاریخ صدور سند تابعیت، معلوم شود شخصی که به تبعیت ایران قبول شده، محکوم به جرم مهم یا جنایت عمومی است، حکم خروج او از تابعیت ایران صادر خواهد شد.
کشورهای دنیا به سمت برچیدن نظام تابعیت مضاعف در حال حرکت هستند. با این حال کماکان کشورهایی نظیر ایالات متحده ی آمریکا، تابعیت مضاعف را می پذیرند.
قانون مدنی ایران مقرر می دارد که اتباع ایران نمی توانند تبعیت خود را ترک کنند مگر در صورت جمع شرایط ذیر:
1 – به سن 25 سال تمام رسیده باشند.
2 – هیأت وزراء خروج از تابعیت آنان را اجازه دهد.
3 – قبلاً تعهد نمایند که در ظرف یک سال از تاریخ ترک تابعیت حقوق خود را بر اموال غیر منقول که در ایران دارا می باشند و یا ممکن است بالوراثه دارا شوند ولو قوانین ایران اجازه تملک آن را به اتباع خارجی بدهد، به نحوی از انحاء به اتباع ایرانی منتقل کنند زوجه و اطفال کسی که بر طبق این ماده ترک تابعیت می نمایند اعم از این که اطفال مزبور صغیر یا کبیر باشند از تبعیت ایرانی خارج نمی گردد مگر این که اجازه هیأت وزراء شامل آن ها هم باشد.
4 – خدمت سربازی خود را در صورت شمول، انجام داده باشند.
در ادامه این قانون مقرر می دارد هر شخص تبعه ی ایرانی که بدون رعایت مقررات قانونی، تابعیت خارجی تحصیل کرده باشد تبعیت خارجی او کان لم یکن بوده و تبعه ی ایران شناخته می شود؛ ولی در عین حال کلیه ی اموال غیر منقول او (نظیر زمین) با نظارت مدعی العموم محل، به فروش می رسد و پس از وضع مخارج فروش قیمت آن به او داده خواهد شد و به علاوه از اشتغال به وزارت و معاونت وزارت و عضویت مجالس مقننه و هر گونه مشاغل دولتی محروم خواهد بود. از یک سو می توان این مواد قانونی را حمل بر فرضی کرد که شخص، تقاضای کسب تابعیت دولت بیگانه و نیز تقاضای ترک تابعیت ایران را داشته باشد. در این صورت، صرف کسب تابعیت یک کشور بیگانه، توأم با داشتن تابعیت ایرانی، منعی نخواهد داشت. اما چنانچه بگوییم این مواد قانونی، بالاطلاق هر گونه کسب تابعیت بیگانه را مشروط به شروط مقرر کرده اند، داشتن تابعیت مضاعف در ایران نیز ممنوع شمرده خواهد شد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مهاجرت به کـــانادا، با کارشناســان ما در “آریا ســــفر پردیس” در ارتباط باشید.
تلفن های تماس: 66551761 – 66533254 – 66533072 – 66531091 (021)
